A liña da vida

Álvarez Cáccamo, Xosé María

Os poemas que compoñen A liña da vida pronuncian unha nova voz de Xosé María Álvarez Cáccamo, a expresión dunha tonalidade clara que recolle as vivencias do corpo en tempo de inverno, as da idade próxima aos arrabaldos da vellez, condición asumida desde a “austera disciplina da melancolía” pero aínda instalada na emoción do asombro e da expectativa. Ambas posicións dirixen tamén o testemuño da existencia colectiva, a desesperanza e o soño da revolta e da xustiza universal.